Leyla İle Mecnun

Leyla ile Mecnun

Lal olmuş gönlüm, mahsun mu mahsun
Ellerimi uzatmışım bulutlara, sarmışım sımsıkı
Yanakları al al olmuş, utanmış birden
Lal olmuş gönlü, bakmış yeşil yeşil gözlerle
Ah demiş ahh içinden, derinden sessizce.

Mevsim olsa da sonbahar, gönlüm yaşıyor kışı
Erken açmış kasımpatılar, bana inat sanki
Can mı canan mı, içim içime sığmıyor
Ne olur bakma öyle, önce can sonra canan
Ufuk kızıla bürünmüş,batarken güneş göz kırpıyor
Ne can’ı der gibi,sen tabii ki sen batmayan güneş.

SLHyldz (15.07.2019)


	

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Matematiğin Parlayan YILDIZI